Ik werd onlangs getriggerd door een post van Sanneke Langendoen over een project van Burger King Oostenrijk. Sinds juni 2022 promoten ze vegetarische hamburgers door bij het bestellen te vragen: ‘Wilt u uw burger normaal of met vlees?’
Kijk vooral even het filmpje:
Plant-based burgers zijn in het project het nieuwe normaal. Wil je toch graag een hamburger van vlees, dan moet je dat specifiek aangeven. In het filmpje is te zien dat niet iedereen positief reageert, maar iedereen wordt zich in ieder geval wél bewust van het feit dat er een keuze is. En sommige gasten besluiten zelfs om eens een vegetarische hamburger te proberen, terwijl ze dat van tevoren niet in gedachten hadden. Ge-wél-dig!
Het project dat in 1 filiaal in Oostenrijk loopt, maar eerder ook al in Zwitserland en Engeland tijdelijk liep, past in hun doelstelling om in 2030 50% van hun menu plant-based te laten zijn. Niet direct een doelstelling die ik mij voorstelde bij een hamburgerketen, maar hiermee boren zij natuurlijk een nieuwe markt aan voor vegetarische klanten. En omdat veel van het vlees in fastfoodgerechten wordt verwerkt in een saus of onder een laagje kruiden en kaas, zijn veganistische opties relatief eenvoudig te vervangen. Het kan daardoor ook niet-vegetariërs verleiden om een vegetarische hamburger te proberen. Bijkomend voordeel: hoe minder vlees er gegeten wordt, hoe beter voor het milieu. Een voedingspatroon zonder vlees (vegetarisch of veganistisch) zorgt namelijk voor een lagere broeikasgasuitstoot dan het gemiddelde voedingspatroon met vlees en zuivel.
Wat kunnen we hier in de zorg van leren?
Het is een bekend probleem dat het opschalen van innovatieve manieren van zorg achterblijft bij de noodzaak. Kunnen we iets leren van het project van Burger King om dat te verbeteren?
Bijvoorbeeld het aanbieden van een standaardkeuze waar je van af mag wijken als je dat wilt. Ik schreef al eerder over het feit dat mensen vaak geen moeite doen om van een standaardkeuze af te wijken als het ze niet zoveel uitmaakt, het zogenaamde default-effect. Bijvoorbeeld bij orgaandonatie. Het is bekend dat in landen waar men bewust aan moet geven om orgaandonor te zijn (opt-in) er veel minder donoren zijn dan in landen waar het juist andersom werkt en je donor bent tenzij je actie onderneemt (opt-out). In Nederland is de wetgeving in 2020 veranderd en is er in Nederland geswitcht van opt-in naar opt-out. Het resultaat was indrukwekkend: het aantal donoren ging omhoog van 46% naar 76% van de Nederlandse bevolking!
Ik hoor veel zorgorganisaties zeggen digitaal tenzij, maar ik ken geen zorgorganisaties die dit op deze manier in de praktijk brengen. ‘Doen we het normaal, of komt u fysiek langs bij de dokter?’ Waarom niet eigenlijk?
Wat ik nog veel mooier vind aan het project van Burger King, is het feit dat men mensen bewust maakt van de keuzes die er zijn. Er lopen al jaren projecten over samen beslissen, maar in de praktijk blijkt dit toch wel heel ingewikkeld te zijn. Bijvoorbeeld doordat professionals zelf al een keuze maken in de te bespreken mogelijkheden. Uit onderzoek blijkt dat ze daarbij een neiging hebben om terug te vallen op traditionele manieren van consultvoering. Als je het omdraait komt in ieder geval de nieuwe manier van zorg ter sprake. Dus vanaf nu standaard de vraag stellen: Doen we het normaal, of haalt u uw medicijnen aan de balie? Doen we het normaal, of wilt u liever iemand persoonlijk spreken? Mijns inziens de ideale start van een gesprek over de mogelijkheden en gezamenlijk te beslissen wat het beste past!
Ik plaats elke week op woensdag een nieuwe blog. Abonneer op mijn nieuwsbrief om er geen een te missen door hier te klikken.
De andere blogs uit mijn reeks zijn hier te vinden.
Comments